1. Karbon, takım takımındaki temel bileşendirdöküm. Sadece çelik veya demir ayırt etmek için ana temel değildir. Karbon içeriği% 1,7'den fazla demirdir ve% 1,7'den az çelik denir. Ayrıca, döküm işleminde karbon dökümlerin mekanik özelliklerini etkiler. Dökümde, uygun karbon grafitleştirmeyi teşvik eder ve beyaz dökme demir eğilimini azaltır, yani çimentoyit, inci ve üçlü fosfor ötektik azalır, ferriti arttırır, böylece sertliği azaltır ve işlem performansını iyileştirir; Karbon magnezyum emilim oranının iyileştirilmesini teşvik eder; beklenen etkiyi elde etmek için sferoidizasyonu geliştirir; Karbon, katılaşma sırasında akışkanlığı artırabilir ve hacim genişlemesini artırabilir; Karbon titreşim emilimini, sürtünme azaltma ve termal iletkenliği geliştirir. Bununla birlikte, çok yüksek karbon içeriği grafit yüzmeye neden olur ve mekanik özellikleri bozar ve çok düşük karbon içeriği büzülme ve büzülme kusurlarına eğilimlidir. Bu nedenle, farklı kalite gereksinimlerine sahip dökümler için, makul karbon içeriği seçimi genellikle dökümlerin kalitesini artırmanın bir yoludur. Örneğin, gri demirin karbon içeriği çoğunlukla%2.6-%3,6'dır ve sünek demirin%3,5-3.9'dur. Karbon, orta manganez sünek demirin mekanik özellikleri üzerinde belirgin bir etkiye sahip değildir. Genel olarak, karbon içeriği%3,9'dan daha yüksek olduğunda, grafit yüzen oluşumu kolaydır, bu da dökme demir kalitesini etkiler. Karbon içeriği%3,0'dan düşük olduğunda, grafitlemeye elverişli değildir. Bu nedenle, genellikle karbon içeriğini%3,0-3.8 olarak kontrol etmek uygundur.
İkincisi, silikon büyük dökümlerde faydalı bir unsurdur. Karbon gibi, grafitleştirmeyi teşvik edebilir. Aşı şeklinde eklenen silikonun etkisi daha açıktır. Döküm bilyalı dökülen dökümler için, silikon içeriğinin arttırılması ikili bir etkiye sahiptir. Bir yandan çimentoyit, inci ve üçlü fosfor ötektik azalır, ferriti arttırır, böylece mukavemeti ve sertliği azaltır ve dökümlerin plastisitesini iyileştirir; Öte yandan, silikon katı çözeltisi ferriti güçlendirir, akma noktasını ve sertliği arttırır; Silikon, katılaşma sırasında döküm akışkanlığını artırır ve katılaşma sırasında hacim genişlemesini arttırır; Silikon ısı direncini ve korozyon direncini artırabilir. Silikon miktarının, özellikle aşılanmış silikon miktarının arttırılması, karbür sayısını önemli ölçüde kontrol edebilir. Bu nedenle, silikon, orta manganez sünek demirde beyaz dökme demir eğilimini engelleyen güçlü bir elementtir. Belli bir aralıktaki silikon, mukavemet ve tokluğun iyileştirilmesine elverişlidir, ancak aşınma direncini azaltır. Bu nedenle, uygun bir miktar alınmalıdır. Genel olarak, gri dökümlerin silikon içeriği%1.2-%3,0 ve sünek dökümlerin silikon içeriği%2.0-%3,0'dır.
3. Manganez dökümlerin önemli unsurlarından biridir. Uygun miktarda manganez, doku yapısı üretilmesine, sıkılığını, mukavemeti ve aşınma direncini artırmaya yardımcı olur. Manganez, kükürt gibi, stabil bir bileşik ve grafitasyonu engelleyen bir elementtir. Sülfür ile bir arada bulunurken, manganez kükürt ile daha büyük bir afiniteye sahiptir ve MN'ler gibi bileşiklerle birleşecektir. Uygun sıcaklıkta, sadece grafitizasyonu engellemekle kalmaz, aynı zamanda kükürtleri nötralize eder ve desülfürizasyonda rol oynar. Manganez belirli bir miktara ulaştığında, dökümün yüksek mukavemet, yüksek sertlik, yüksek yoğunluk ve aşınma direnci avantajlarına sahip olabilir. Şu anda, silikon miktarı da buna göre artar. Manganezin ötektik grubun sınırında ayrılması kolaydır ve döküm durumda karbürler üretmek kolaydır. Manganez miktarının arttırılması mekanik özellikleri bozacaktır. Bu nedenle, manganez içeriği genellikle düşük olmalıdır. Bununla birlikte, manganez östenit stabilize edebilir ve iyi aşınma direncine sahip zayıf manyetik sünek demir haline gelebilen östenit matrisinin oluşumunu teşvik edebilir. Manganez östenit içinde çözülür ve demir ile ikame bir katı çözelti oluşturur. Dahası, manganez karbon için demirden daha güçlü bir afiniteye sahip olduğundan, karbonları difüze etmek ve katı çözeltiden çökeltmek için karbon organize eder, bu da östenit bölgesini stabilize etmede ve genişletmede rol oynar.
4. Fosfor zararlı bir unsurdur ve safsızlık olarak kabul edilir. Fosfor genellikle dökümlerin mekanik özelliklerini etkiler, özellikle tokluk ve yoğunluğu azaltır ve dökümlerin çatlamasının ana nedenidir. Çünkü fosfor dökümlerde çok düşük bir çözünürlüğe sahiptir. P <%0.05 ise, demir içinde çözülür ve sünek dökümlerin mekanik özellikleri üzerinde belirgin bir olumsuz etkisi yoktur. Fosfor, dökme demirde kolayca ayrılmış bir elementtir. Dökümdeki fosfor içeriği%0.05'e ulaştığında, fosfor ötektik oluşabilir. Çoğu döküm için, fosfor ötektik dökümün kırılganlığını artıracak ve mekanik özellikleri ciddi şekilde bozacaktır. Örneğin: Sünek demirde, fosfor içeriği%0.04-0.0.05'ten%0.2'ye yükselir, gerilme mukavemeti 800MPA-850MPA'dan 650MPA-700MPA'ya düşer ve uzama%3,5-4'ten%1.5-2.0'a düşer. Bu nedenle, fosfor içeriği%0.04'ten az ile sınırlı olmalıdır. Bununla birlikte, fosfor sertliği artırabilir ve aşınma direncini artırabilir. Bazı aşınmaya dayanıklı dökme ütülerde, fosfor ötektik aşınma direncini kullanmak için fosfor eklenir.
Beş. Sülfür aynı zamanda bir safsızlık ve zararlı bir unsurdur. Dökümde, Sülfür, Mn ve Mg gibi diğer elementlerle güçlü bir afiniteye sahiptir, stabil karbürler üretir, grafitleştirmeyi engeller, erimiş demirdeki küreselleştirme elemanlarını tüketir ve MG'ler ve MN'ler gibi kalıntılar oluşturur. Sülfür tüketimi nedeniyle, etkili artık sferoidizasyon elemanı içeriği çok düşüktür, bu da sferoidizasyonu azaltır ve cüruf inklüzyonları ve subkutan gözenekler gibi kusurların oluşumunu teşvik eder. Sülfür, sferoidizasyon hızını azaltır, sferoidizasyonun azalmasını hızlandırır ve cüruf inklüzyonları oluşturur, bu da mekanik özelliklerin azalmasına veya kararsız hale gelmesine neden olur. Sülfür elemanı kaldırılmalı ve içerik düşük olmalıdır. Sıradan gri demirde, kükürt içeriği genellikle%0.02-0.15 ve sünek demirde, bazen duruma bağlı olarak%0.02'dir. Dökme demirin aslında karbon, silikon, manganez, kükürt ve fosfor gibi elementlere dayanan çok karmaşık bir kimyasal işlem olduğu görülebilir. Bunlar arasında karbon ve silikon temel bileşenlerdir ve manganez içeriği genellikle düşüktür ve çok az etkiye sahiptir. Sülfür ve fosfor genellikle safsızlıklar olarak kabul edilir, bu nedenle genellikle kısıtlanırlar. Bu elementlerin her biri, dökme demirin kalitesi, katılaşma kristalleşmesi, organizasyonu ve performansı üzerinde belirli bir etkiye sahiptir. Bu, Caster'ın döküm işlemi sırasında beş öğeye makul bir şekilde eşleşmesini gerektirir, bu da yoğun kaliteyi artırmanın bir yoludur.döküm.
Teams
